Küba Devrimi’nin Başkumandanı Fidel Castro Ruz’un ölüm haberini almış bulunuyoruz. Bu haber karşısında acımız sonsuzdur.
Yirminci yüzyılın yetiştirip insanlığa armağan ettiği en büyük kahramanlardan birini kaybettik. Küba’da 1959’da gerçekleşen devrim, 1917’de Rusya’da açılışı yapılan sosyalist devrimler çağının en özgün halkasıydı. Fidel’in sıradışı stratejik aklının öncülüğünde zafere ulaşan Devrim bir sosyalist kuruluş süreci ile taçlandı. Bu kuruluşun her anında ve her noktasında yine başkomutanın derin kavrayışı, uzak görüşlülüğü ve öncülük yeteneği devredeydi. Her detayda onun dokunuşlarını görmek mümkündü. Ölümünden çok önce tarihe geçtiği ve yüzyıllar boyu hatırlanacağı bilinen bir kahraman Küba halkının gözünde sadece Fidel’di. Temel motifi adanmışlık olan bir tevazu Fidel’den başlayarak tüm devrimci önderlerin özelliği oldu. Bu özellik onları Küba halkının koparılamaz bir parçasına dönüştürdü ve Küba’da devrimin kökleşmesinde büyük rol oynadı.
Küba Devrimi’nin mesajının bu küçük Karayip Adasının sınırlarını çok aşarak evrensel hale gelmesinde yine Fidel’in rolü benzersizdi. José Martí’nin “vatan insanlıktır” sözlerini Küba sosyalizminin temel özelliklerinden biri halini getirmek konusunda en enerjik çabayı gösteren kişiydi. Küba sosyalizmi onun öncülüğünde yalnızca yoksulluk, sömürü ve emperyalist saldırganlık karşısında mücadele eden halklara varlığıyla ilham vererek değil, yardım elini hiçbir karşılık beklemeden dünyanın her köşesine uzatarak evrenselleşti.
Şimdi yokluğunda kaderini bir liderin fiziki varlığına değil, o liderin bir ömür devam eden mücadelesinin kazanımlarının korunmasına bağlamış Küba halkı sosyalizm yolunda devam edecek.
Ve bizler, uluslararası komünist hareketin Türkiye’deki üyeleri Fidel’in Che’ye veda ederken söylediği sözlerin gerçekliğe kavuşması için bulunduğumuz coğrafyada üzerimize düşeni yapacağız:
“Sevgili Başkumandan, zafere kadar daima!”